کاربر در اینترنت کار می کند ، گاهی اوقات می خواهد IP واقعی خود را پنهان کند - یک شناسه منحصر به فرد شبکه که به شما امکان می دهد اتصال را از طریق کدام رایانه برقرار کنید. چندین روش ساده و کاملاً معتبر برای ناشناس ماندن آنلاین وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تمایل به پنهان کردن IP واقعی شما قابل درک است - در بسیاری از موارد ، کاربر می خواهد ناشناس بماند ، حتی اگر به نظر می رسد هیچ چیز از ترس ندارد. تمایل به ناشناس ماندن حتی اگر فعالیت آنلاین کاملاً قانونی نباشد و کاربر واقعاً مایل به ملاقات با لباس شخصی نباشد ، حتی بیشتر می شود. در این حالت ، تنها راه جلوگیری از ایجاد مشکل ، پنهان کردن آدرس IP است.
گام 2
ساده ترین راه برای پنهان کردن IP استفاده از ناشناس کننده ها است - خدمات آنلاین که خدمات مشابه ارائه می دهند. از نظر فنی ، همه چیز بسیار ساده است: در نوار جستجوی موتور جستجوی موردعلاقه خود کلمه "anonymizer" را وارد کنید و پیوندهای زیادی در مقابل شما ظاهر می شود. مورد مناسب را انتخاب کنید ، صفحه را باز کنید. آدرس مورد علاقه خود را در خط ناشناس وارد کنید ، روی دکمه رفتن کلیک کنید. شما به صفحه مورد نظر منتقل خواهید شد. در سیاهههای مربوط به سایت های بازدید شده ، نه ip شما ، بلکه آدرس ip ناشناس باقی می ماند.
مرحله 3
روش دیگر برای پنهان کردن ip شما استفاده از سرورهای پروکسی است. چنین سروری به واسطه ای بین رایانه شما و اینترنت تبدیل می شود ؛ در نتیجه ، آدرس پروکسی در پرونده های ورود به سیستم منابع بازدید شده باقی می ماند. به راحتی می توانید لیست های سرورهای رایگان پروکسی را در اینترنت پیدا کنید ، تنها مشکل این است که چنین پروکسی هایی در بهترین حالت چندین ساعت "زنده" هستند (اگرچه استثناهای خوشبختی نیز وجود دارد). متناوباً ، می توانید هزینه استفاده از سرور پراکسی را پرداخت کنید ، در این صورت شما یک سرویس کاملاً با کیفیت و قابل اعتماد دریافت خواهید کرد. آدرس پروکسی و شماره پورت در تنظیمات مرورگر ، معمولاً در برگه "شبکه" وارد می شوند.
مرحله 4
می توانید با استفاده از برنامه های ویژه آدرس ip خود را مخفی کنید. تعداد زیادی پیشنهاد مشابه در اینترنت وجود دارد ، اما اکثر آنها بسیار غیر قابل اعتماد هستند. با این حال ، برخی از برنامه ها وجود دارد که می تواند ناشناخته بودن کاربر را برای اکثر قریب به اتفاق موارد فراهم کند. یکی از آنها Tor است. قسمت کلاینت برنامه نصب شده روی رایانه "حدود 5 مگابایت" وزن دارد ؛ کار با برنامه مشکلی ایجاد نمی کند. یک رابط روسی وجود دارد.
مرحله 5
برنامه دیگر در این کلاس JAP است. نصب و استفاده از این برنامه کمی پیچیده تر است ؛ هنگام کار ، دو گزینه رایگان و پولی به کاربر پیشنهاد می شود. گزینه پولی بهترین سرعت اتصال را فراهم می کند.
برنامه SocksChain گزینه بسیار خوبی برای گشت و گذار در شبکه به صورت ناشناس است. به شما امکان می دهد آدرس سرورهای پروکسی کشورهای خاص را خودتان انتخاب کنید ، که گاهی اوقات ضروری است. اما این برنامه دو اشکال دارد: اول از همه ، رایگان نیست. ثانیا ، این یک تولید کننده داخلی است ، به این معنی که "مراجع ذی صلاح" دسترسی به شما بسیار راحت تر است.
مرحله 6
باید هشدار داد که گزینه های کاملاً معتبری برای پنهان کردن آدرس IP وجود ندارد. اکثر سرورهای پروکسی گزارش های اتصال را نگهداری می کنند ، بنابراین حتی در صورت استفاده از زنجیره ای از پروکسی ها نیز نمی توانید احساس امنیت کامل کنید. سو susp ظن های اساسی وجود دارد که بسیاری از سرویس های معروف که خدمات گشت و گذار ناشناس ارائه می دهند تحت کنترل سرویس های ویژه هستند. مهم نیست که چقدر زنجیره از رایانه شما به یک آدرس اینترنتی خاص گیج کننده است ، در صورت تمایل ، تقریباً همیشه می توان آن را ردیابی کرد.
مرحله 7
اگر به گمنامی ناشناس نیاز دارید ، با استفاده از یک مودم USB "سمت چپ" و همان سیم کارت از لپ تاپ برخی از پارک های شهر (یعنی دور از خانه) آنلاین شوید.لطفا توجه داشته باشید که حتی یکبار استفاده از چنین مودمی در تجهیزات رایانه ای "قانونی" شما برای شناسایی کافی است. همین مورد در مورد استفاده از سیم کارت "قانونی" در مودم USB "سمت چپ" صدق می کند. اما حتی هنگام استفاده از تجهیزات "چپ" نیز لازم است اقدامات احتیاطی که در بالا توضیح داده شد را اعمال کنید - به ویژه ، از ناشناس کننده ها یا سرورهای پروکسی استفاده کنید. برای موارد خاص خاص ، از یک ماشین مجازی استفاده کنید: سیستم عامل مجازی و برنامه های لازم را روی رایانه خود نصب کنید ، به اینترنت بروید. پس از کار ، سیستم عامل مجازی را بردارید ، در حالی که در رایانه هیچ اثری از حضور شما در شبکه وجود نخواهد داشت.
