یک آدرس IP از چهار عدد اعشاری تشکیل شده است که هر یک از آنها می تواند از 0 تا 255 باشد. هر یک از این تعداد معادل یک باینری هگزادسیمال دو رقمی یا هشت بیتی است و بنابراین هشت اختیاری نامیده می شود. این چهار عدد کوتاه هنگام نوشتن متن باید گاهی به یک طولانی ترجمه شوند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هشتم اول آدرس IP را با 16777216 یا معادل آن 256 با توان سوم ضرب کنید. به عنوان مثال ، اگر ما در مورد آدرس IP 192.168.1.1 صحبت می کنیم (که اغلب در شبکه های محلی کوچک یافت می شود) ، پس از ضرب عدد 192 در 16777216 3221225472 دریافت می کنید.
گام 2
عدد دوم را در 65536 ضرب کنید - اگر 256 را به توان دوم برسانید ، این مقدار می شود. به عنوان مثال ، در آدرس 192.168.1.1 ، شما باید 168 را در 65536 ضرب کنید ، و 11010048 بدست می آورید.
مرحله 3
هشتم سوم را در 256 به قدرت اول ضرب کنید - یعنی با عدد 256. اگر آدرس IP 192.168.1.1 را به فرم طولانی تبدیل کنید ، نتیجه این ضرب 256 * 1 = 256 خواهد بود.
مرحله 4
عدد چهارم را بدون تغییر بگذارید ، که معادل ضرب در یک است. این به این دلیل است که اگر عدد 256 (یا هر شماره دیگر) را به توان صفر برسانید ، 1 بدست می آورید. در آدرس IP 192.168.1.1 ، نتیجه ضرب 1 * 1 = 1 می شود.
مرحله 5
هر چهار نتیجه ضرب را با هم جمع کنید. برای مثالی که در اینجا در نظر گرفته شده ، مبلغ به شرح زیر خواهد بود: 3232235777.
مرحله 6
هنگام برنامه نویسی در PHP ، از عملکرد آماده ip2long برای ترجمه یک آدرس IP به یک فرم طولانی استفاده کنید. تابعی که از نظر هدف مشابه باشد می تواند در یک برنامه یا ماژول جداگانه در زبان برنامه نویسی دیگر ساخته و گنجانده شود.
مرحله 7
وظیفه ترجمه آدرس IP از یک فرم طولانی به یک آدرس کوتاه کمتر اتفاق می افتد. برای این کار ، آدرس طولانی را بر 16777216 تقسیم کنید ، و کل قسمت نتیجه تقسیم هشتم اول می شود. باقیمانده را تقسیم کنید (آن را با قسمت کسری اشتباه نگیرید) بر 65536 برای گرفتن هشتم دوم و غیره. در ماشین حساب های مهندسی ، مدول را به صورت زیر محاسبه کنید: [C] شماره اول [MOD] شماره دوم [=]. ساده ترین ماشین حساب ها این ویژگی را ندارند.
مرحله 8
هنگام نوشتن یک تابع برای انجام ترجمه معکوس در یک زبان برنامه نویسی خاص ، از توابع برای تقسیم عدد صحیح و محاسبه باقیمانده تقسیم استفاده کنید. به عنوان مثال ، در Pascal به ترتیب div و mod نامیده می شوند. بخشی از برنامه برای انجام چنین ترجمه ای ممکن است به این شکل باشد:
octet [1]: = longip div 16777216؛
nextnumber: = longip mod 16777216؛
octet [2]: = nextnumber div 65536؛
nextnumber: = nextnumber mod 65536؛
octet [3]: = عدد بعدی div 256؛
octet [4]: = شماره بعدی next 256؛
