بازدید کنندگان اینترنت اغلب از تسلط ایمیل های ناخواسته (هرزنامه) ، ویروس ها ، تبلیغات و پورنوگرافی ها آزار می دهند. برای مقابله با محتوای مخرب به طریقی ، بسیاری از سرویس های شبکه شروع به ایجاد لیستی از سایت های حاوی آن کردند - لیست سیاه ، در غیر این صورت لیست سیاه (از لیست سیاه انگلیسی). کاربران این سرویس ها در برابر چنین محتوایی در شبکه محافظت نمی شوند ، زیرا دسترسی به سایت های حاوی آن مسدود شده است.
لیست های سیاه از توسعه دهندگان مرورگرهای اصلی در دسترس است: اینترنت اکسپلورر ، اپرا ، موزیلا ، گوگل ، کروم و سایر موارد. فروشندگان آنتی ویروس همچنین لیست های سیاه ایجاد می کنند که شامل عمدتا سایت هایی است که برای انتشار ویروس شناخته شده اند. ارائه دهندگان همچنین لیست های سیاه خود را دارند ، زیرا قانون آنها را موظف می کند تا از مشتریان خود در برابر منابعی که به عنوان مثال پورنوگرافی کودکان ، ادبیات افراط گرایانه و سایر مطالب ممنوعه محافظت می کنند ، محافظت کنند. مدیران شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک ، VKontakte ، Odnoklassniki و My World Mail.ru نیز لیست های سیاه خود را دارند.
لیست سیاه ابزاری مناسب برای تنظیم محتوای ارائه شده برای مشاهده به کاربران است. به عنوان مثال ، مدیر یا سرویس امنیت اطلاعات یک شرکت منابعی را در اینترنت به آنها وارد می کند که می تواند به شبکه و رایانه های کارکنان آسیب برساند و از روند تولید منحرف شود. همچنین ، تمام سایت هایی که از طریق آنها می تواند نشت اطلاعات طبقه بندی شده رخ دهد ، مسدود شده اند.
همچنین می توانید از لیست های سیاه در خانه استفاده کنید. اول از همه ، این لیست های سیاه است که توسط یک ارائه دهنده اینترنت و یک توسعه دهنده آنتی ویروس ایجاد شده است. آنها به طور مرتب به روز می شوند تا از محافظت قابل اطمینان برخوردار شوند. با اشاره به سایتهای ناخواسته ، گزارش هرزنامه یا محتوای غیرقانونی ، به تهیه کنندگان لیست می توان کمک کرد. علاوه بر این ، یک عملکرد کنترل والدین نیز وجود دارد. اگر صاحب رایانه نمی خواهد فرزندان خردسالش از برخی صفحات بازدید کنند ، می تواند این عملکرد را در مرورگر و آنتی ویروس پیکربندی کند. علاوه بر مسدود کردن محتوای غیرقانونی ، کنترل والدین دسترسی به منابعی را که شامل صحنه هایی از خشونت ، رابطه جنسی ، فحش و هر منبع دیگر است ، که باید برای آنها دستی در لیست سیاه قرار دهید ، محدود می کند.
در سال 2012 ، روسیه قانونی ایجاد کرد که یک سرویس ملی برای ایجاد یک لیست کلی از سایت های حاوی محتوای غیرقانونی ایجاد می کند: پورنوگرافی کودکان ، دستورالعمل های تولید ، خرید و فروش مواد مخدر و اطلاعات در مورد روش های خودکشی. بحث و جدال پیرامون این قانون در جامعه فروکش نمی کند. از یک طرف ، به محافظت بهتر کاربران در برابر محتوای ناخواسته کمک می کند ، از طرف دیگر با Art تضاد دارد. 29 ، قسمت 4 و 5 قانون اساسی فدراسیون روسیه ، یعنی حقوق شهروندان را در جستجوی رایگان و انتشار اطلاعات محدود می کند. علاوه بر این ، به لطف این قانون ، می توان وب سایت ها را بدون محاکمه مسدود کرد ، و نه مجرای پدوفیلی و اعتیاد به مواد مخدر ، اما ممکن است به عنوان مثال منابع اطلاعاتی مخالف مورد حمله قرار گیرند. این مورد در PRC ، با "دیوار آتش بزرگ چین" است. اما زمان نشان خواهد داد که "لیست سیاه بزرگ روسیه" چگونه کار خواهد کرد.
