به گفته روان درمانگر و وبلاگ نویس مشهور مارک ساندومیرسکی ، شبکه های اجتماعی برای بیشتر کاربران نوعی روان درمانی سنتی و راهی برای خلاص شدن از استرس است. بنابراین ، این واقعیت که بسیاری از کارمندان با مراجعه به سایت های Odnoklassniki یا Vkontakte در ساعت های کاری استرس را تسکین می دهند جای تعجب نیست. همینطور این واقعیت که مدیران سیستم در مورد مسدود کردن دسترسی به رایانه های کار و برنامه های پیام فوری به همان اندازه دزدگیر هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مسدود کردن دسترسی به اینترنت با ممنوعیت بازدید از سایتها با IP خاص ، مسدود کردن استفاده از پورتها برای انتقال اطلاعات و محدود کردن دسترسی به آدرسهای خاص انجام می شود. غالباً در سازمان ها ، این فیلترها بر روی سرور پروکسی نصب می شوند که از طریق آن اینترنت به همه رایانه های متصل به شبکه توزیع می شود. بنابراین ، تنها کاری که می توانید برای ورود به یک سایت مسدود شده از طریق رایانه کار کنید ، بررسی در دسترس بودن استفاده از ناشناس کننده وب است. برای این کار ، جستجوی عبارت "anonymizer" را جستجو کنید.
گام 2
از لیست نتایج پیدا شده ، یکی را که بیشتر دوست دارید انتخاب کنید. هر ناشناس به شرح زیر عمل می کند:
1) کاربر از سایت ناشناس بازدید می کند.
2) در یک قسمت خاص از نوار آدرس وارد سایت مورد نظر می شود.
3) ناشناس صفحه را بارگیری کرده ، پردازش کرده و از طرف سرور خود به کاربر منتقل می کند.
بنابراین ، پس از ورود به سایت مسدود شده ، در نوار آدرس مرورگر آدرس ناشناس را در ابتدا مشاهده خواهید کرد. این بدان معنی است که می توانید روی پیوندهای مختلف صفحه کلیک کنید ، در حالی که یک ناشناس مخفی باقی مانده است.
مرحله 3
اگر برنامه های پیام فوری را در محل کار خود مسدود کرده اید ، به عنوان مثال ، ICQ و برنامه های مشابه ، یک ناشناس ساز نیز مفید خواهد بود. با استفاده از ناشناس به سایت اصلی ICQ بروید و پیوند "Web-ICQ" را دنبال کنید. پیش از این ، این نرم افزار ICQ2go نامیده می شد. بنابراین ، بدون نصب برنامه های اضافی در رایانه ، می توانید وارد شبکه شوید و ارتباط برقرار کنید. تنها چیزی که باید از آن مراقبت کنید این است که دلیل عینی استفاده مکرر از ناشناس کننده وب در کار خود را پیدا کنید ، وقتی گزارش بعدی از ترافیک مورد استفاده در ماه به شما نشان داده شود.
