دامنه ها شناسایی یک سایت در اینترنت را فراهم می کنند و آن را در فضا تعریف می کنند. آنها می توانند از چندین سطح یا قسمت تشکیل شده باشند. نام دامنه به لطف سیستم خاص DNS وجود دارد. آدرس به شکلی دوستانه برای انسان شکل می گیرد و به خاطر سپردن نمادهای لازم برای رفتن به یک سایت خاص ، سهولت ایجاد می کند. یک تجارت کامل در اطراف دامنه هایی در اینترنت ایجاد می شود که مبتنی بر فروش آسانترین یادآوری و وارد کردن نام با قیمت بالاتر است.
یک نام دامنه کاملاً واجد شرایط می تواند از یک قسمت اصلی و همه نام های فرعی تشکیل شده باشد. این اسامی با نقطه و سطح فرم از هم جدا می شوند. به عنوان مثال ، ru.sait.com به معنای یک منبع سطح سوم است ، که در سطح دوم sait گنجانده شده است ، که در com com space مرتبه بالا وجود دارد.
وضوح نام دامنه از سیستمی از سرورهای DNS استفاده می کند که هر یک از آنها یک یا چند منطقه را در خود نگه می دارد و به درخواستهای مناسب پاسخ می دهد. همه سطوح فقط پس از مراحل ثبت نام ، که توسط ثبت کنندگان انجام می شود ، در دسترس هستند تا از حقوق مالک محافظت کنند. اطلاعات مربوط به شخصی که نام را ثبت کرده است در یک پایگاه داده خاص وارد می شود و در دسترس عموم است. برای شناسایی دامنه شلوغ ، می توانید از سرویس whois استفاده کنید.
آدرس های وب سایت زیبا در مناطق مختلف با قیمت های مختلف به فروش می رسد. با گذشت زمان ، یافتن نام خوب و در نتیجه بازاریابی در بازار دشوارتر می شود. این شامل شرکت های ثبت کننده ، شرکت های میزبان و سازمان های مختلفی است که دامنه را خریداری و می فروشند و به تبلیغات مشغول هستند. حدود 30٪ سایت ها هیچ اطلاعاتی ندارند و فقط برای خرید و فروش لینک های تبلیغاتی وجود دارد. دامنه هایی که بیش از سه عدد ، حرف یا نام نباشند و با رایج ترین اسم های انگلیسی در حالت واحد سازگار باشند ، بیشترین ارزش تجاری را دارند.
همچنین مفهوم دامنه های خاص کشور وجود دارد که برای یک کشور خاص اختصاص یافته و دارای دو حرف تعیین می شود. در حال حاضر ، حدود 260 نام جغرافیایی وجود دارد. دامنه های بین المللی نیز وجود دارد که حاوی نویسه های حروف الفبا یک کشور خاص است. همچنین نام های اختصاصی اختصاصی وجود دارد که به عنوان نمونه ای برای مستند سازی و آزمایش استفاده می شود.
