کلمه اسکریپت ترجمه شده به معنای واقعی کلمه به معنای "اسکریپت" است ، یعنی توصیفی از توالی اقداماتی است که برای انجام یک کار خاص باید انجام شود. با توجه به برنامه نویسی اینترنت ، چنین وظایفی می تواند به عنوان مثال ، نمایش ساعت در صفحه اینترنت ، اجرای جلوه های دیداری مختلف با تصاویر و غیره باشد. و نمایش در مرورگر خود صفحه در شبکه مدرن نیز طبق اسکریپت مشخص شده در اسکریپت انجام می شود. بیایید سعی کنیم چند اسکریپت ساده بنویسیم تا در مورد موجود بودن آنها تصور کنیم.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بسته به محل اجرای اسکریپت ، اسکریپت ها به "سرویس گیرنده" و "سرور" تقسیم می شوند. با رفتن به برخی از آدرس های شبکه ، URL صفحه مورد نظر را به سرور ارسال می کنیم و آن سرور اسکریپت (اسکریپت) واقع در آدرس مشخص شده را اجرا می کند. اسکریپت ، با انجام اقدامات برنامه ریزی شده در آن بر روی سرور ، صفحه را از بلوک های لازم جمع می کند و به مرورگر می فرستد. این یک اسکریپت سمت سرور است. پس از دریافت صفحه ، مرورگر در رایانه ما آن را برای ما ارائه می دهد و اگر اسکریپتی در کد صفحه دریافت شده وجود داشته باشد ، در حال حاضر این اسکریپت را اجرا می کند. این یک اسکریپت مشتری است.
برای اینکه سرور یا مرورگر یک اسکریپت را بخواند ، درک کند و اجرا کند ، باید طبق قوانینی که آنها می دانند نوشته و نوشته شود. به چنین مجموعه قوانینی زبان نوشتاری گفته می شود. بیشتر اسکریپت های سمت سرور در حال حاضر با PHP نوشته شده اند و بیشتر اسکریپت های سمت مشتری با JavaScript نوشته شده اند. برای نوشتن یک اسکریپت ، کافی است یک ویرایشگر متن معمولی - دفترچه یادداشت داشته باشید. اما برای برنامه نویسی مداوم اسکریپت ها ، بدون ویرایشگر تخصصی نمی توانید این کار را انجام دهید. چنین ویرایشی سهم شیر از کارهای معمول نوشتن اسکریپت ها را به عهده می گیرد و زمان بیشتری را برای خلاقیت در برنامه ساز باقی می گذارد.
بیایید یک اسکریپت ساده به زبان PHP سمت سرور بنویسیم. خط اول این است که به مجری بگویید که متن از این مرحله شروع می شود. در PHP ، این برچسب باز مانند این است: بین این دو برچسب دستورالعمل ها وجود دارد - عملگرهای زبان. به عنوان مثال ، دستورالعمل چاپ کتیبه ای که توسط O. Bender روی سنگهای قفقاز به جا مانده است به این صورت نوشته شده است: echo ("Kisya و Osya اینجا بودند") ؛ و دستورالعمل نشان دادن زمان فعلی در قالب HOUR: MINUTE نوشته شده است مانند این: echo date ('H: i') ؛ یک اسکریپت کامل PHP متشکل از این عبارات به صورت زیر خواهد بود: <؟ Phpecho ("B")؛
تاریخ اکو ('H: i') ؛
echo ("Kisya و Osya اینجا بودند!")؛؟> پس از اجرای این اسکریپت توسط برنامه مجری سرور (مفسر زبان) ، صفحه به این شکل خواهد بود:
گام 2
و همان اسکریپت در جاوا اسکریپت سمت مشتری به صورت زیر خواهد بود: var now = new date ()؛
document.write ("B") ؛
document.write (now.getHours () + ":" + now.getMinutes ())؛
document.write ("Kisya و Osya اینجا بودند!") ؛ در اینجا خط var now = new date () به مجری اسکریپت دستور می دهد تا یک شی مجازی جدید به نام "now" ایجاد کند ، که نشان دهنده تاریخ و زمان فعلی است. document.write () یک دستور برای نوشتن آنچه در پرانتز نشان داده شده است ، و دستورات now.getHours () و now.getMinutes () دستور می دهد تا ساعت و دقیقه فعلی را از شی "اکنون" استخراج کند.
برای وضوح بیشتر باقی مانده است که این دو اسکریپت را در یک فایل ترکیب کنید ، آن را در سرور ذخیره کنید و URL را در نوار آدرس مرورگر تایپ کنید. در نتیجه ، همان خطوط را خواهیم دید ، یکی از آنها مطابق اسکریپت ما در سرور (مفسر PHP) و دیگری روی رایانه ما (مفسر جاوا اسکریپت) اجرا شده است.
