آدرس IP شماره منحصر به فردی است که تقریباً همه دستگاه های شبکه از آن برخوردار هستند. انواع مختلفی از آدرس های IP وجود دارد که هر یک مسئول پارامتر خاصی هستند.
آدرس IP چیست؟
آدرس های IP با شماره های مختلفی نشان داده می شوند: بسته به نسخه ای که برای اتصال استفاده می شود ، 32 بیتی یا 128 بیتی است. هر آدرس IP به صورت چهار عدد در یک سیستم ده رقمی نوشته می شود و آنها با نقطه از هم جدا می شوند. به عنوان مثال ، آدرس IP ممکن است به این شکل باشد: 192.168.0.1. به خودی خود ، یک آدرس IP از دو عنصر تشکیل شده است: شماره شبکه و تعداد گره مورد استفاده. شایان ذکر است که اگر رایانه ها در یک شبکه محلی باشند ، پس از آن آدرس IP مستقیماً توسط مدیر سیستم از آدرسهای رزرو شده قبلی توزیع می شود. اگر رایانه به شبکه جهانی متصل باشد ، آدرس IP توسط ISP صادر می شود.
انواع آدرس های IP
آدرس های IP می توانند نه تنها از نظر تعداد ، بلکه از نظر شکل ظاهری نیز از یکدیگر متفاوت باشند. در کل ، چهار نوع آدرس IP وجود دارد ، اینها عبارتند از: آدرس خارجی ، داخلی ، استاتیک و همچنین پویا. هر یک از این گونه ها ویژگی ها ، مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند. به عنوان مثال ، درصورتی که یک کاربر از یک رایانه شخصی آدرس IP خارجی داشته باشد ، به راحتی می تواند آن را ایجاد کند تا افراد دیگر از اینترنت به او وصل شوند ، حتی کسانی که ارائه دهنده آنها متفاوت از مورد استفاده شده باشد. آدرس IP داخلی دقیقاً برعکس گزینه قبلی است. در این حالت ، افرادی که ارائه دهنده آنها با کاربر یکسان نیست ، قادر به اتصال به شبکه نخواهند بود. آدرس IP ثابت به این معنی است که آدرس IP کاربر همیشه یکسان خواهد بود و هرگز تغییر نخواهد کرد. شایان ذکر است که یک ایراد قابل توجه از چنین نشانی وجود دارد ، این است که اگر کاربر در برخی از منابع مسدود شود ، به هیچ وجه قادر به بازیابی نیست. آدرس IP پویا به آدرسی گفته می شود که وقتی کاربر دوباره وارد اینترنت می شود ، روتر یا مودم را مجدداً راه اندازی می کند یا رایانه را مجدداً راه اندازی می کند ، همیشه تغییر می کند ، یعنی آدرس با هر اتصال جدید تغییر می کند.
در نتیجه ، مشخص می شود که فقط چهار نوع آدرس IP وجود دارد: استاتیک خارجی ، پویای خارجی ، استاتیک داخلی یا پویای داخلی. استاتیک خارجی به این معنی است که کاملاً همه افراد می توانند متصل شوند و IP هرگز تغییر نمی کند. پویای خارجی - همه می توانند به همان طریق متصل شوند ، فقط با هر اتصال جدید باید آدرس جدیدی به افراد بدهید. استاتیک داخلی - فقط افرادی که ارائه دهنده مشابه کاربر توزیع کننده شبکه دارند قادر به اتصال هستند و آدرس تغییر نمی کند. پویایی داخلی به این معنی است که آدرس همیشه تغییر خواهد کرد و باید دائماً به افراد داده شود و در عین حال ، فقط افرادی با ارائه دهنده یکسان می توانند متصل شوند.
