اینترنت بزرگترین اختراع قرن بیستم است. برای مدت کوتاهی ، آن چنان گسترده شده است که دیگر نمی توان زندگی بدون "شبکه جهانی وب" را تصور کرد. و همه متقاعد شده اند که اینترنت یک نعمت بی شک است! با این حال ، آیا او چیز مهمی را از بشریت نگرفت؟
هرکسی که به اینترنت تسلط داشته باشد ، نمی تواند تأثیر مفید آن در زندگی خود را یادآوری کند. این افق ها و دایره ارتباطات را گسترش می دهد ، در شبکه شما می توانید به سرعت و بدون ترک خانه از دانش جدیدی برخوردار شوید ، تقریباً به تمام س answersالات پاسخ می دهید … بله ، برخی از چیزها زندگی ما را ترک می کنند ، اما آیا ارزش پشیمانی از همه آنها را دارد؟
رسانه ها. یعنی - روزنامه ها و مجلات. محبوبیت سابق این رسانه های چاپی یک بار محبوب به سرعت در گذشته عقب می رود. چه کسی امروز می خواهد پول (و مقدار زیادی) برای خرید آنچه برای یک یا دو روز مورد نیاز است خرج کند؟ تمام اطلاعات لازم را می توان از روی صفحه مانیتور بدست آورد ، و نه فقط پیدا کردن ، بلکه بلافاصله بحث و گفتگو ، پیدا کردن نظرات افراد دیگر.
آیا باید از چنین "ضرر" ای ناراحت باشم؟ به ندرت. شاید نسل قدیمی ، به خاطر روزنامه تازه قدیمی که مدت ها در انتظار آن بود ، "بوی تازگی" ، مجله مورد انتظار طولانی مدت دچار دلتنگی شود … اما آیا آنها می خواهند سپرده روزنامه های زرد شده را به زندگی خود بازگردانند؟
کتابهای مرجع و دائرlopالمعارف ها. پس سن و سال آن چه غیرقابل برگشت است! حجیم ، چند حجمی ، تقریباً کل قفسه کتاب را اشغال می کند - اکنون آنها فقط مورد توجه مجموعه داران هستند. با چند کلیک یک دکمه ، هر اطلاعاتی را در یک ثانیه پیدا می کنیم. و این یک راحتی بدون شک است.
ژانر Epistolary. اما این واقعاً حیف است … یک نسل کامل از مردم در حال حاضر بزرگ شده اند که حتی نمی دانند نامه ساده ، کاغذی ، کارت پستال برای تعطیلات ، یک یادداشت عاشقانه چیست … نه ، راحتی بدون شک - یک در عرض چند ثانیه ایمیل ، هر کجا که باشد مخاطب را پیدا می کند … اما - یک نامه کاغذی نوشته شده توسط دست دلبند شما ، با اثر انگشت ، با کف دست دایره ای … انتظار طولانی مدت ، با دقت حفظ شده ، که در آن هر نامه روحیه شخصی را که این نامه را نوشت منتقل می کند - حیف؟ شاید حیف باشد … درست مثل ارتباطات زنده ، ما آن را از دست خواهیم داد.
دست کشیدن از دستاوردهای زمان خود به خاطر "پیرمرد بهتر بود" ، البته ارزش آن را ندارد. هیچ کس این کار را نخواهد کرد! نکته اصلی این است که شبکه جهانی در خدمت خیر است ، چیزی گران قیمت را محروم نمی کند ، اما آن را غیر ضروری می کند. و او همچنین مردم را متحد کرد تا نتیجه نگیرد ، مانند شعر معروف:
از طریق این مه ، از طریق این شبکه ،
ما به سختی همدیگر را می بینیم.
صدایی به سختی از قفس شنیده می شود ،
کلمات ناقص هستند.
