با سطح فعلی توسعه ارتباطات و سرگرمی ، یک شخص تمایل به دستیابی به منابعی دارد که به وی امکان می دهد از روند فعلی ، محصولات جدید در صنعت سینما ، بدون خروج از خانه خود آگاه شود. سینماهای اینترنتی برای پاسخگویی به یکی از این نیازها طراحی شده اند.
سینماهای اینترنتی ، به همراه سرویس های میزبانی ویدئو مانند Youtube و RuTube ، سیستمی برای کاربران این منابع اینترنتی هستند تا به مواد ویدئویی میزبان شده در سرورهای آن دسترسی داشته باشند. یکی از ویژگی های بارز سینماهای اینترنتی از میزبانی ویدئویی فوق الذکر عدم وجود هرگونه محدودیت مربوط به طولانی بودن سری فیلم ها و کیفیت آن است. با این کار می توانید فیلم های تمام عیار را بصورت آنلاین و بدون افت کیفیت مشاهده کنید.
نقطه ضعف این منابع دسترسی محدود کاربران عادی به بارگیری فیلم از کتابخانه خودشان است. این امر به دلیل ترس صاحبان این سایتها در رابطه با تخلیه مواد پورنوگرافی و سایر مواردی است که از نوع افراطی یا تحریک آمیز هستند. بنابراین ، اغلب فقط مدیریت سینمای اینترنت توانایی بارگذاری مواد ویدئویی جدید برای دسترسی آزاد را دارد. کاربران عادی ، حداکثر ، حق بارگذاری مطالب ویدیویی را فقط برای مشاهده خود دارند.
سینماهای اینترنتی خارجی ترجیح می دهند بابت استفاده از منابع خود از کاربران هزینه دریافت کنند. این امر به این دلیل است که آنها برای دسترسی به فیلمهایی که یا اخیراً اکران شده اند یا دیگر در دسترس نیستند بارگذاری می کنند ، اما بدون از دست دادن وضعیت "جدید بودن" فیلم. سینماهای داخلی اینترنت عمدتاً دسترسی آزاد دارند و فقط با ثبت نام رایگان محدود می شوند. اما این منابع غالباً با مواد تبلیغاتی زیادی شلوغ هستند و بعلاوه ، می توانید گاهی اوقات بر روی آنها فیلمی پیدا کنید که جدیدتر از 2008 باشد.
برخی از ارائه دهندگان اینترنت داخلی سیستم مشابهی از سینماهای اینترنتی را معرفی می كنند كه در آن کاربر هزینه دسترسی یك یا موقت به هرگونه ویدئو را پرداخت می كند. در واقع جدید بودن یا نبودن فیلم خیلی مهم نیست. اگر ما در مورد زمان صحبت کنیم ، پس کاربر برای یک دوره زمانی بیشتر از دو روز پرداخت نمی کند. اگر ما درمورد یک دسترسی واحد صحبت می کنیم ، پس از مشاهده نهایی فیلم ، وجوه از حساب مشترک خارج می شود.
