به انرژی موجود در بدن داخلی گفته می شود. برای فهمیدن مقدار آن کافی است مربع توده بدن را در سرعت نور ضرب کنید. اما در عمل ، استخراج این همه انرژی غیرممکن است - فقط قسمت نسبتاً کمی از آن قابل استخراج است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در مواد قابل احتراق ، انرژی داخلی به صورت شیمیایی موجود است. برای استخراج آن ، بدن را در اتمسفر هوا بسوزانید ، ضمن اینکه همزمان گرمای حاصل را با استفاده از موتور بخار ، موتور استرلینگ ، ترموکوپل و غیره به انرژی مکانیکی یا الکتریکی تبدیل کنید. بعضی از اجسام فقط در جو اکسیژن خالص ، کلر یا گازهای دیگر می سوزند و حتی در صورت گرم شدن از واکنش با هوا خودداری می کنند. آزمایشاتی از این دست را فقط در حضور معلم فیزیک یا شیمی انجام دهید.
گام 2
در باتری ، شکل ذخیره انرژی داخلی نیز شیمیایی است. صفحات یا استوانه های ساخته شده از فلزات که به راحتی واکنش نشان می دهند ، به عنوان مثال روی یا لیتیوم ، در اینجا به عنوان "ذخیره" عمل می کنند. تا زمانی که عنصر به چیزی متصل نباشد ، تخلیه خود آن ناچیز است. یک بار را به آن متصل کنید ، به عنوان مثال ، یک لامپ یا یک موتور الکتریکی که با پارامترها مطابقت دارد و روند استخراج انرژی داخلی از الکترود واکنش دهنده و تبدیل آن ابتدا به انرژی الکتریکی و سپس به نور یا انرژی مکانیکی آغاز می شود. اتصال المان را کوتاه نکنید.
مرحله 3
اگر جسمی در ارتفاع مشخصی نسبت به سطح زمین واقع شده باشد ، انرژی بالقوه ای دارد که به جرم و ارتفاع بستگی دارد. برای استخراج سریع این انرژی ، تبدیل آن به جنبشی ، بدن را به پایین پرتاب کنید. همچنین می توانید با آویختن بدن به زنجیره ساعت آونگ ، آن را به آرامی خارج کنید. بار با سرعت کم پایین می آید و به تدریج انرژی خود را به مکانیزم ساعت می دهد.
مرحله 4
یک اسباب بازی یا برچسب تاریک بخرید. آن را به منبع نوری برسانید - و فسفر موجود در آن با انرژی امواج الکترومغناطیسی "شارژ" می شود. برای استخراج انرژی از فسفر اکنون ، کافی است نور را خاموش کنید. فسفر به تنهایی شروع به انتشار نور می کند ، اما با روشنایی بسیار کمتر.
مرحله 5
بیشترین شدت انرژی توسط هسته ای و به ویژه منابع هسته ای وجود دارد. آنها به شما امکان می دهند مقدار زیادی انرژی از بدن خارج کنید که به روش های دیگر نمی توان از آن دریافت کرد. این آزمایشات را خودتان امتحان نکنید - آنها بسیار خطرناک هستند.
