حافظه پنهان یک کلیپ بورد متوسط با دسترسی سریع است. این شامل یک کپی از اطلاعات ذخیره شده در حافظه با کمترین دسترسی سریع است ، بنابراین باعث صرفه جویی در وقت کاربر می شود.
حافظه پنهان حافظه ای با سرعت دسترسی بالاتر است که برای سرعت بخشیدن به روند دستیابی به داده هایی که به طور دائمی در حافظه اصلی موجود هستند ، طراحی شده است. حافظه پنهان داده توسط درایوهای سخت ، CPU ها ، مرورگرها و وب سرورها استفاده می شود. حافظه پنهان شامل مجموعه ای از ورودی ها است. هر یک از آنها با مورد یا مجموعه ای از داده ها مرتبط هستند. هر یک از ورودی ها دارای یک شناسه است که مطابقت بین داده های موجود در حافظه پنهان و نسخه های موجود در حافظه اصلی را مشخص می کند. هنگامی که سرویس گیرنده (CPU ، مرورگر وب ، سیستم عامل) به داده ها دسترسی پیدا می کند ، ابتدا حافظه پنهان بررسی می شود. اگر حاوی یک رکورد با شناسه باشد که با شناسه مورد داده مورد نیاز مطابقت داشته باشد ، داده های حافظه پنهان گرفته می شوند. وقتی موارد داده در حافظه پنهان به روز می شوند ، در حافظه اصلی اصلاح می شوند. در حافظه پنهان ، جایی که نوشتن فوری وجود دارد ، هر تغییری باعث به روزرسانی اطلاعات حافظه اصلی می شود. در حافظه پنهان بازگشت (نوشتن) ، به روزرسانی در مورد تخلیه مورد ، به درخواست مشتری یا به صورت دوره ای انجام می شود. چندین مدل از واحدهای پردازش مرکزی حافظه پنهان مخصوص به خود را دارند تا روند دستیابی به حافظه دسترسی تصادفی دستگاه (RAM) را کاهش دهند که سرعت آن کندتر از رجیسترها است. حافظه پنهان پردازنده به چندین سطح تقسیم می شود (حداکثر 3). سریعترین حافظه حافظه پنهان سطح اول یا حافظه پنهان L1 در نظر گرفته می شود. این یک بخش جدایی ناپذیر از پردازنده است ، زیرا در همان قالب با آن قرار دارد و بخشی از بلوک های عملکردی است. L2-cache - حافظه نهان سطح دوم و سرعت عملکرد مربوطه. این حالت معمولاً در قالب قرار دارد ، مانند L1 ، یا خیلی دور از هسته نیست ، به عنوان مثال ، در یک کارتریج پردازنده (در پردازنده های اسلات). حافظه نهان L3 کمترین سرعت را دارد و معمولاً جدا از هسته پردازنده قرار دارد ، کندتر از حافظه نهان دیگر ، اما سریعتر از حافظه حافظه.
