عدم دسترسی یک سایت خاص یا حتی یک صفحه جداگانه در اینترنت می تواند به دلایل مختلف ایجاد شود. در میان آنها - کارهای پیشگیرانه ، سهل انگاری مدیر وب سایت و همچنین ناسازگاری سایت با مرورگر.
دستورالعمل ها
مرحله 1
این اتفاق می افتد که یک سایت مشابه در دسترس مشترکان یک ارائه دهنده است ، اما در دسترس کاربران دیگری نیست. این امر با این واقعیت توضیح داده می شود که زنجیره گره های میانی که بسته ها از طریق آنها به سرور به دستگاه کاربر می رسند ، متفاوت است. با استفاده از ابزار traceroute و در ویندوز با استفاده از ابزار tracert می توانید تعیین کنید که کدام گره ها در Linux درگیر هستند. و اگر یکی از آنها در دسترس نباشد ، "دسترسی" به سرور غیرممکن است. سپس شما باید از خدمات Skweezer ، Google GWT ، Opera Turbo یا موارد مشابه استفاده کنید ، اما به هیچ وجه ناشناس ماندن در سرورهای پراکسی نیست - در این حالت ، صاحب سایت ممکن است شما را با هکر اشتباه کند!
گام 2
ممکن است صفحه به دلیل اشتباه تایپی در URL آن باز نشود. سپس پیغامی مبنی بر پیدا نکردن پرونده نمایش داده می شود - اصطلاحاً "خطای 404". درصورتی که اشتباه تایپی در نام دامنه ایجاد شود ، ممکن است به یک منبع تقلبی برسید. اغلب به نظر می رسد واقعی است و سپس کاربران داده هایی را از حساب خود وارد می کنند. این امر سرقت چنین داده هایی توسط مجرمان اینترنتی را تهدید می کند.
مرحله 3
حتی اگر آدرس صفحه کامل به درستی تایپ شود ، اگر مالک سایت به طور تصادفی آن را پاک کند ، نمایش داده نمی شود. او همچنین می تواند آن را منتقل کند و سپس تمام پیوندهای قدیمی به این ماده فاقد اعتبار خواهند بود. علاوه بر این ، غالباً عجله مدیر وب سایت فراموش می کند که چنین پیوندهایی را حتی در صفحات دیگر از منابع خود تصحیح کند.
مرحله 4
هنگامی که یک ارائه دهنده میزبانی خدمات پیشگیری را انجام می دهد ، همه یا برخی از سایت هایی که آنها سرویس می دهند در دسترس نیستند. منابع شخصی نیز در صورت بروزرسانی صاحبان آنها غیرقابل دسترسی می شوند. و اگر پیوند به منبع کوچکی روی منبع بزرگ ، بزرگ دیگری قرار گیرد ، تعداد قابل توجهی از کاربران شروع به کلیک بر روی آن می کنند. سرور بیش از حد بارگذاری شده است و اصطلاحاً افکت Slashdot رخ می دهد. نام خود را از سایت بزرگ Slashdot گرفته است ، قرار دادن پیوندهایی که اغلب منجر به این اثر می شود.
مرحله 5
مشترکان برخی از ارائه دهندگان با بهانه داشتن مطالب افراطی بر روی آنها با موقعیت هایی روبرو می شوند که دسترسی به صفحات وب در منابع گسترده مسدود شده است ، اگرچه در واقعیت چیزی از این نوع در این صفحات وجود ندارد. ارائه دهنده خدمات طبق قانون موظف است از دسترسی کاربران به چنین مطالبی جلوگیری کند ، اما وی می تواند با سهل انگاری این تعهد را انجام داده و کل دامنه های سطح دوم را به جای صفحات جداگانه مسدود کند.
